Huidige situatie

Vandaag de dag zitten we in een economische crisis met aan de basis een energiecrisis. Nu zijn er veel redenen waarom we in deze crisis terecht zijn gekomen. Hoewel het gemakkelijk is om hierop kritiek te geven, kijken we beter naar hoe de situatie momenteel is en hoe we hier het beste uit geraken. In deze column beschrijf ik de problematiek en twee oplossingen die eerder gericht zijn om deze problematiek te voorkomen in de toekomst alsook mogelijks een oplossing om nu de mensen te helpen die in de problemen zitten.

Polarisatie

Na al deze gebeurtenissen is er een vrij grote polarisatie ontstaan en dit is ook normaal. Hoewel de energiecrisis voor de meeste mensen het leven zwaarder maakt, is het nog ‘dragelijk’. Maar voor sommigen is het echter onbetaalbaar, zelfs zo onbetaalbaar dat ze na het betalen van hun energiefacturen amper nog kunnen ‘overleven’.  Naar mijn mening geldt dat: wie werkt gegarandeerd nog geld moet overhebben op het einde van de maand om uit te geven zoals ze dit willen. Het is dus een absolute schande dat werkende mensen momenteel soms slechter af zijn dan werklozen met een werkloosheidsuitkering en deze reden gecombineerd met het feit dat anderen in luxe leven, maakt deze polarisatie.

Onze eigen beslissingen liggen aan de basis

Nu gaan deze mensen, die amper nog kunnen ‘overleven’, staken. Het is een van onze grondlagen die  onstabiel is en het in onze plicht om te voorkomen dat ze in zo een situatie terechtkomen. En gezien onze schulden is dit bijna onmogelijk om te vermijden. We zijn een land met teveel inefficiënte uitgaves en te weinig buffers die het zouden mogelijk maken om zo’n crisis (gedeeltelijk) op te vangen. We hebben het zo al moeilijk genoeg en nu, in tijden van crisis, kunnen we de mensen in nood met moeite helpen.

Hoe moeten we nu verder?

Als eerste oplossing zou ik een bijstandsuitkering invoeren gepaard met een minimumloonsverlaging voor de structurele werkloosheid en een systematische verlaging in de werkloosheidsuitkering. Deze bijstandsuitkering zou gelijk zijn aan het verschil in minimumloon plus een beetje extra voor de structurele werklozen. Stel minimumloon wordt van 1500 euro naar 1300 euro verlaagd voor deze personen. De bijstandsuitkering zou dan bijvoorbeeld 400 euro bedragen. 200 euro voor het verschil in minimumloon en 200 euro extra als aanzet om de overstap weldegelijk te doen. Dit beetje extra wordt ook uitgekeerd aan de mensen die vandaag aan minimumloon werken en dus in de problemen zitten door de huidige energiecrisis. Dit is een voorbeeld voor een bedrag van 1300 euro. De bonus zou worden uitgekeerd tot een loon van 2000 euro, maar neemt af naarmate het loon stijgt. Iemand die 1300 verdient krijgt bijvoorbeeld 400 euro, iemand die 1500 verdient 200, iemand die 1700 verdient nog maar 100 euro tot 2000 niets meer krijgt. Let op deze cijfers zijn gewoon ter illustratie om het idee uit te werken.

Het plan is om dit te voorzien in tijden van crisis en als stimulans voor de (structurele) werklozen. Naar mate dat de economische situatie er beter uitziet en naar mate de werklozen zich beter kunnen vinden op de arbeidsmarkt, wordt deze bonus geleidelijk aan afgebouwd of ontnomen. Dit maakt dat ze hun hogere leefloon inleveren voor een lagere bijstandsuitkering. Daarnaast verdient de staat belastinginkomsten en moeten ze een mindere grote hoeveelheid uitkeren.

Ook pleit ik voor de aanleg van een nieuwe thoriumcentrale(s) in combinatie met het blijven inzetten in hernieuwbare energie, want hernieuwbare energie is jammer genoeg nog niet waar het moet zijn om ons allemaal van elektriciteit te kunnen voorzien. Het is niet efficiënt genoeg aangezien de zon en de wind niet altijd aanwezig zijn alsook is de hoeveelheid die omgezet wordt niet voldoende. Uit onderzoek blijkt dat de impact op innovatie in herbruikbare energie verwaarloosbaar is als we investeren in kernenergie. Dus houdt de huidige kerncentrales nog open tot de thoriumcentrale opent om onze afhankelijkheid van gas en andere fossiele brandstoffen te verminderen terwijl we blijven investeren in hernieuwbare energie om deze zo efficiënt mogelijk te maken.

Dus door op een veilige, duurzame en onafhankelijke manier energie te voorzien kunnen we de huidige financiële problemen van een hele grote groep mensen (deels) vermijden. Als we bovendien ook deze werkloosheidsinefficiëntie aanpakken, worden onze uitgaven efficiënter ingezet en creëren we een buffer om zo’n toekomstige crisissen beter op te vangen.

In het kort: met deze acties kunnen we zowel de mensen in nood nu helpen alsook komende crisissen mogelijks beter op te vangen.

Deze column werd geschreven door Jona Cosyns