Ik zat al een tijdje met het idee om iets op papier te zetten over de impact van Brussel op haar periferie. Ondertussen heeft ook Brusselnieuws.be er aandacht aan besteed. In dit artikel vertelt Alexander D’Hooghe dat: “De verstedelijking van de Rand rond Brussel moet aangemoedigd in plaats van afgeremd worden”. Hij is docent in Architectural Urbanism aan de prestigieuze Amerikaanse universiteit Massachusets Institute of Technology (MIT). Ook onze Christendemocratische vrienden hadden het onlangs over verstedelijking. In hun Doenderskrant stelden ze Hoeilaart namelijk voor een vreemde keuze: landelijk en groen of verstedelijkt?
Hoeilaart landelijk of verstedelijkt?
Eigenlijk valt er niet te kiezen. Onze gemeente is al langer dan vandaag in zekere mate verstedelijkt, dit wordt benadrukt door ons gestegen inwonersaantal en wordt reëel wanneer je de ochtendfiles ziet in ons centrum. Ondertussen is het huidig gemeentebestuur gestart met het doorgaand verkeer te ontmoedigen in onze gemeente. Deze actie op invalswegen is op zich al doeltreffend voor minder files in ons centrum.
De verstedelijking is er en gaat niet verdwijnen. De uitdaging is namelijk hoe ga je er mee om? Je pakt verstedelijking niet aan door het proberen tegen te houden. Dat lukt toch niet en verkeerd beleid is daarvan het resultaat. Het zijn overigens fabels wanneer iemand vertelt dat verstedelijking onverzoenbaar is met meer groen en biodiversiteit. Dat is een kwestie van aandacht voor planning en ruimtelijke ordening. In het Gemeentelijk Ruimtelijk Structuurplan (GRS) uit 2010 is trouwens het concept van ‘groene vingers’ opgenomen.
Overal ter wereld leven steden in spanning met hun rand. Deze problematiek wordt onze regio extra in de verf gezet door taalverschillen. We hebben dit te danken aan de unieke ligging van onze gemeente. Zoals u weet bevindt Hoeilaart zich in een dun stukje Vlaanderen dat grenst aan Brussel en Wallonië. Hoe dan ook Brussel kent vele troeven. Ontspannings-, onderwijs- en uitgaansmogelijkheden voor jongeren en vooral werk voor volwassen. Maar wie onze hoofdstad leert kennen weet dat ze meer dan werk te bieden heeft. Wat houdt u tegen om ze te leren kennen?
Brussel en haar impact op Hoeilaart
In de eerste plaats zorgt de aanwezigheid van hoofdkwartieren van mulitinationals, internationale en Europese instellingen, zoals onder andere de NAVO, Europees parlement en Europese Commissie, voor de internationalisering van onze gemeente.
Ter illustratie, vandaag in onze gemeente:
- Maar liefst 79 nationaliteiten.
- 1650 inwoners die niet de Belgische nationaliteit delen.
- Daarvan is 80% afkomstig uit de Europese Unie.
- De Nederlanders zijn met 387 mensen veruit het talrijkst.
Deze internationalisering heeft er in de rand rond Brussel mee voor gezorgd dat de prijzen van bouwgrond de laatste jaren aanzienlijk stijgen. Ook Brusselaars vonden onze gemeente aantrekkelijk genoeg om er te komen wonen. De Brusselse bevolking zal de komende twintig jaar fors stijgen en dit zullen we ook voelen in de rand. Om jonge gezinnen in de streek te houden is daarom de idee van ‘betaalbaar wonen in eigen streek’ ontstaan. Dit is omwille van hun sociale verwevenheid met de streek waarin ze opgroeiden.
Vervolgens zorgt Brussel ook voor een grote werkgelegenheid. Dat we ’s morgens met velen naar Brussel trekken wordt pijnlijk geïllustreerd door samen even massaal in de file stil te staan. Zelf zij die kiezen voor de bussen van De Lijn kiezen ondervinden de gevolgen van het mobiliteitsinfarct rond Brussel. De file zorgt niet alleen voor enorm veel tijdverlies, maar ook voor een groot economisch verlies voor bedrijven en overheden. Een deel van de oplossing is in de maak. Dankzij het Gewestelijk Expressnet zal Brussel vlotter bereikbaar zijn in 2016 (Dan pas?!). Hoewel een verhoogde bereikbaarheid van Brussel zal er vermoedelijk ook voor zorgen dat onze gemeente alleen maar aantrekkelijker zal worden voor expats en Brusselaars. Het is een uitdaging naar de toekomst toe om hier in de mate van het mogelijk een oplossing voor te vinden. Een oplossing dat de locals en hun verbondenheid met de streek verzoent met new locals die ook graag in deze streek willen wonen.
We moeten als gemeente omgaan met die verstedelijking en ons zeker niet afschermen voor de buitenwereld. In het verleden heeft de export van druiven ons rijkdom, kennis en faam bezorgd. Hoewel Hoeilaart vandaag geen dorp meer is, kennen we nog wel een sterke dorpsgemeenschap van 300-400 mensen die heel actief zijn. Zij zijn onmisbaar en zorgen er mee voor dat Hoeilaart geen slaapstad wordt en evenementen zoals de meifeesten en het Druivenfestival jaarlijks een succes zijn. Laten we vooral rekening houden met de hierboven beschreven evolutie. Ik wil daarom samenwerken aan een toekomst voor Hoeilaart en die begint vandaag!
Door Roby Guns.
Jong Vld Hoeilaart
0 reacties